اما حقیقت ماجرا این است که نامگذاری این روز به یاد ۳ دانشجویی است که در سال ۱۳۳۲ به شهادت رسیدند، جوانان دغدغه مندی که به دیدار رسمی نیکسون معاون رئیس جمهور آمریکا با محمدرضا شاه پهلوی اندکی پس از کودتای ننگین آمریکایی در ۲۸ مرداد اعتراض داشتند و نتیجه این اعتراضات هم شهادت آن ها توسط رژیم ستمشاهی همان دوران بود.

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیداری که با اساتید و دانشجویان در ۲۴ آذر سال ۱۳۸۷ و در دانشگاه علم و صنعت داشتند، به تاریخچه این واقعه اشاره کرده و فرمودند: «۱۶ آذر در سال ۳۲ که در آن سه نفر دانشجو به خاک و خون غلتیدند، تقریباً چهار ماه بعد از ۲۸ مرداد اتفاق افتاده؛ یعنی بعد از کودتای ۲۸ مرداد و آن اختناق عجیب - سرکوب عجیب همه ی نیرو ها و سکوت همه - ناگهان به وسیله دانشجویان در دانشگاه تهران یک انفجار در فضا و در محیط به وجود می آید. چرا؟ چون نیکسون که آن وقت معاون رئیس جمهور آمریکا بود، آمد ایران. به عنوان اعتراض به آمریکا، به عنوان اعتراض به نیکسون که عامل کودتای ۲۸ مرداد بودند، این دانشجو ها در محیط دانشگاه اعتصاب و تظاهرات می کنند، که البته با سرکوب مواجه می شوند و سه نفرشان هم کشته می شوند. حالا ۱۶ آذر در همه ی سال ها، با این مختصات باید شناخته شود. ۱۶ آذر مال دانشجوی ضد نیکسون است، دانشجوی ضد آمریکاست، دانشجوی ضد سلطه است.»

شرح واقعه ۱۶ آذر ۱۳۳۲

در دهه ۲۰ و اوایل دهه ۳۰ شمسی و بعد از سقوط حکومت رضاخان، فضای جامعه کمی بازتر شد و فعالیت های سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه تهران (به عنوان تنها موسسه مدرن و به روز آموزش عالی در ایران آن روزگار) به حد چشمگیری افزایش یافت. در این دوران بود که حزب توده، از نفوذ بسیار بالایی در میان دانشجویان برخوردار بود، تا جایی که بنا بر اطلاعات و آمار مختلف مربوط به آن دوران، نیمی از دانشجویان دانشگاه تهران (و حتی بیشتر) هوادار یا عضو فعال این حزب بودند. اما در همان سال ها و همزمان با دوران نخست وزیری محمد مصدق محبوبیت جبهه ملی هم به شدت افزایش یافت و به این ترتیب در سال های ابتدایی دهه سی، محوریت حزب توده در دانشگاه تهران با چالش مواجه شد.

بعد از به وقوع پیوستن کودتای ۲۸ مرداد در سال ۳۲، سازمان های سیاسی که جبهه ملی را تشکیل داده بودند، برای دوران کوتاهی در ائتلافی ضعیف، تحت عنوان «نهضت مقاومت ملی» به مقاومت از نوع سیاسی دست زدند و با برگزاری تظاهرات ها و اعتصاب های پراکنده در پاییز همان سال در محوطه دانشگاه تهران و همینطور بازار بزرگ پایتخت نسبت به محاکمه مصدق اعتراض کردند. دو نمونه از بزرگترین این اعتراضات به تاریخ های ۱۶ مهر و ۲۱ آبان آن سال مربوط می شود.

مدتی بعد از رخ دادن این وقایع بود که اعلام شد روابط میان ایران و بریتانیا که در زمان حضور محمد مصدق در جایگاه نخست وزیری قطع شده بود، بار دیگر از سر گرفته خواهد شد و ریچارد نیکسون (معاون رئیس جمهور وقت آمریکا) برای انجام دیداری رسمی به ایران خواهد آمد. این موارد و اتفاقات سیاسی آن روزگار، بهانه لازم برای انجام اعتراضات بیشتر توسط جوانان را فراهم کرد و در تاریخ ۱۴ آذر به سفارش نهضت مقاومت ملی، دانشجویان فعال و سیاسی به سخنرانی در کلاس ها پرداختند و از همان روز محوطه دانشگاه تهران به سمت ناآرامی رفت. دولت هم که توانایی کنترل چنین رخداد هایی را نداشت، برای جلوگیری از هرگونه اقدام ادامه دار، این اعتراضات را سرکوب کرد.

حمله به دانشگاه تهران

اقای بیات, [٢٠٢١-١٢-٠٧، ٩:١٧ AM]سربازان مسلح و نیرو های ویژه ارتشی بعد از هجوم همه جانبه به دانشگاه تهران، به کلاس های درس حمله و در اقدامی ضربتی صد ها دانشجو را بازداشت و زخمی کردند. این شرایط سخت و اعتراضات و سرکوب ها تا دو روز بعد ادامه داشت و نیرو های امنیتی با حضور در دانشکده فنی دانشگاه تهران، اقدام به تیراندازی کردند و به واسطه همین مسئله موجب مرگ سه دانشجوی این دانشکده به نام های احمد قندچی، آذر (مهدی) شریعت رضوی و مصطفی بزرگ نیا شدند. با وجود این حواشی روز ۱۷ آذر نیکسون به ایران آمد و در مراسمی تشریفاتی در دانشگاه تهران که با حضور گسترده نیرو های نظامی برگزار شد، دکترای افتخاری رشته حقوق را از این دانشگاه دریافت کرد.

وقایع رخ داده در آذر ۱۳۳۲، نمایانگر واکنش دولت کودتا به فعالیت های داوطلبانه و خودجوش دانشجویی بود که در ادامه آن سرکوبی نظام مند روی داد و تعداد زیادی از دانشجویان در این میان آسیب دیدند. به واسطه همین اتفاقات ۱۶ آذر توسط کنفدراسیون دانشجویان ایرانی خارج از کشور که به نوعی مرکز اجتماع و مباحثه مخالفان حکومت پهلوی در خارج از مرز های ایران بود، به عنوان روز دانشجو نامیده شد. از آن دوران به بعد نیز هر سال در این همین روز اعتصاب های دانشجویی به راه می انداختند تا کم کم روز ۱۶ آذر به نمادی عینی برای ارزیابی میزان نفرت از حکومت پهلوی و توانایی و نفوذ مخالفان در بین روشنفکران جامعه، تبدیل شد.

شکی در این نیست که دانشگاه ها به عنوان جایگاه والای تعلیم و تربیت، نقش مهمی را در تربیت متخصصان متعهد کشور ایفا می کنند، تا جایی که به گفته بسیاری از جامعه شناسان و مردم شناسان، دانشگاه یکی از مهم ترین و حساس ترین مراکزی است که تأثیر به سزایی در استقلال یا وابستگی هر کشور ایفا می کند. به همین دلیل است که در طول تاریخ این مراکز همواره مورد تهاجم رژیم های دیکتاتوری و استبداد بوده است، مثل اتفاق تلخی که در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ رخ داد و این روز را در تقویم تاریخ این سرزمین به ثبت رساند، تاریخی که برای همیشه تبدیل شد به روز دانشجو.