سخنرانی حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت روز جهانی قدس آغاز شد.

این سخنرانی همزمان به صورت زنده از شبکه های مختلف داخلی و بین المللی رادیویی، تلویزیونی و فضای مجازی در حال پخش است.

متن بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی به شرح زیر در حال به روزرسانی است:

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

و الحمد للّه ربّ العالمین و صلّی اللّه علی محمّد و آله الطّاهرین و صحبه المنتجبین و من تبعهم باحسان الی یوم الدّین.

به همۀبرادران و خواهران مسلمان در سراسر جهان درود می فرستم و قبولی طاعات آنان در ماه مبارک رمضان را از خداوند مسئلت می کنم و پیشاپیش فرا رسیدن عید سعید فطر را به آنان تبریک می گویم و پروردگار کریم را بر نعمت حضور در این ماه ضیافت الهی، سپاس می گویم.

امروز روز قدس است؛ روزی که با ابتکار هوشمندانۀامام خمینی (رضوان الله علیه) همچون حلقۀوصلی برای هم صداییِ مسلمانان دربارۀقدس شریف و فلسطین مظلوم تعیین شد؛ و در این چند دهه، در این باره نقش آفرینی کرد و از این پس نیز خواهد کرد ان شاءاللّه.

ملّتها از روز قدس استقبال کردند و آن را همچون نخستین کار واجب، یعنی برافراشته نگهداشتن پرچم آزادی فلسطین گرامی داشتند. سیاست عمدۀاستکبار و صهیونیسم، کمرنگ کردن مسئلۀفلسطین در ذهنیّت جوامع مسلمان و به سَمت فراموشی راندن آن است. و فوری ترین وظیفه، مبارزه با این خیانتی است که به دست مزدوران سیاسی و فرهنگی دشمن در خودِ کشورهای اسلامی صورت می گیرد و حقیقت آن است که مسئله ای به عظمت مسئلۀفلسطین چیزی نیست که غیرت و اعتماد به نفْس و هوشمندی روزافزون ملّتهای مسلمان، اجازۀفراموش شدن آن را بدهد؛ هر چند آمریکا و دیگر سلطه گران و پادوهای منطقه ای آنان همۀپول و توان خود را برای آن به کار گیرند.

اوّلین سخن، یادآوری بزرگیِ فاجعۀغصب کشور فلسطین و تشکیل غدّۀسرطانی صهیونیستی در آن است. در میان جنایات بشری دورانهای نزدیک به زمان حاضر، هیچ جنایتی در این حجم و با این شدّت وجود ندارد.

غصب یک کشور و بیرون کردن مردم برای همیشه از خانه و کاشانه و سرزمین اجدادی خود، آن هم با فجیع ترین انواع قتل و جنایت و هلاکِ حَرث و نسل و ده ها سال تداوم این ستم تاریخی، حقیقتاً یک رکورد جدید از سَبُعیّت و شیطان صفتی بشر است.

عامل و مجرم اصلی این فاجعه، دولتهای غربی و سیاستهای شیطانی آنها بود.

آن روزی که دولتهای فاتح جنگ اوّل جهانی، منطقۀغرب آسیا، یعنی قلمرو آسیایی حکومت عثمانی را به عنوان مهم ترین غنیمت جنگی، میان خود در کنفرانس پاریس تقسیم میکردند، نیاز به یک پایگاه امن در قلب این منطقه را برای تضمین سلطۀدائمی خود بیش از پیش احساس کردند.

انگلیس از سالها پیش از آن، با طرح بالفور زمینه را آماده کرده و با همفکری زرسالاران یهودی بدعتی به نام صهیونیسم را مهیّای نقش آفرینی کرده بود؛ و اکنون زمینه های عملی آن فراهم می شد.

از همان سالها مقدّمات را بتدریج در کنار هم چیدند و سرانجام پس از دوّمین جنگ جهانی با استفاده از غفلت و گرفتاری دولتهای منطقه، ضربۀخود را وارد آوردند و رژیم جعلی و دولتِ بدون ملّتِ صهیونیست را اعلام کردند. آماج این ضربه در درجۀاوّل ملّت فلسطین و در درجۀبعد همۀملّتهای این منطقه بودند.

نگاه به حوادث بعدی منطقه نشان میدهد که هدف اصلی و نزدیک غربی ها و کمپانی داران یهودی از ایجاد دولت صهیونیست، بنای یک پایگاه حضور و نفوذ دائمی برای خود در غرب آسیا و امکان دسترسی نزدیک برای دخالت و تحمیل و تسلّط بر کشورها و دولتهای این منطقه بود.

از این رو رژیم جعلی و غاصب را به انواع امکانات قدرت آفرین چه نظامی و چه غیر نظامی  حتّی تسلیحات اتمی مجهّز کردند و رشد این غدّۀسرطانی را در پهنۀنیل تا فرات در برنامه های خود گنجاندند.

متأسّفانه اغلب دولتهای عرب پس از مقاومت های نخستین که برخی از آنها تحسین برانگیز بود، بتدریج تسلیم شدند و بخصوص پس از ورود ایالات متحدّۀآمریکا به عنوان متولّی مسئله، هم وظیفۀانسانی و اسلامی و سیاسی، و هم غیرت و نخوت عربی خود را به فراموشی سپرده و با امیدهای واهی به هدفهای دشمن کمک کردند. «کمپ دیوید» مثال روشنی از این حقیقت تلخ است.

گروه های مبارز نیز پس از برخی مجاهدتهای فداکارانه در سالهای نخست، بتدریج به راه بی فرجام مذاکره با اشغالگر و حامیانش کشانده شدند و خطّ سیری را که میتوانست به تحقّق آرمان فلسطین منتهی شود، رها کردند.

مذاکره با آمریکا و دیگر دولتهای غربی و نیز با مجامع بی خاصیّت بین المللی، تجربۀتلخ و ناموفّق فلسطین است. نشان دادن شاخۀزیتون در مجمع عمومی سازمان ملل، نتیجه ای جز قرارداد خسارت بار «اُسلو» نداشت و سرانجام هم به سرنوشت عبرت انگیز یاسر عرفات منتهی شد.

طلوع انقلاب اسلامی در ایران، فصل جدیدی در مبارزه برای فلسطین گشود. از اوّلین قدمها یعنی بیرون راندن عناصر صهیونیست که ایرانِ دورانِ طاغوت را یکی از پایگاه های امن خود می شمردند و سپردن محلّ سفارت غیر رسمی رژیم صهیونیست به نمایندگی فلسطین و قطع جریان نفت تا کارهای بزرگ و فعّالیّتهای گستردۀسیاسی، همه موجب پدید آمدن «جبهۀمقاومت» در کلّ منطقه شد و امید به حلّ مسئله در دلها شکفت.

با ظهور جبهۀمقاومت، کار بر رژیم صهیونیستی سخت و سخت تر شد  و البتّه در آینده بسی سخت تر هم خواهد شد ان شاءاللّه  ولی تلاش حامیان آن رژیم و در رأس آنان آمریکا در دفاع از آن هم بشدّت افزایش یافت.

پیدایش نیروی مؤمن و جوان و فداکار حزب اللّه در لبنان و تشکیل گروه های پُرانگیزۀحماس و جهاد اسلامی در درون مرزهای فلسطین نه تنها سردمداران صهیونیست بلکه آمریکا و دیگر ستیزه گران غربی را هم مضطرب و سراسیمه کرد و یارگیری از درون منطقه و از درون جامعۀعربی را در صدر برنامه های آنان پس از پشتیبانی های سخت افزاری و نرم افزاری از رژیم غاصب قرار داد.

نتیجۀکار پُرحجم آنان، امروز در رفتار و گفتار بعضی سردمداران دولتهای عربی و برخی فعّالان خائن سیاسی و فرهنگی عرب، آشکار و جلویِ چشم همه است.

امروز از هر دو سو فعّالیّت های متنوّعی در صحنۀمبارزه ظهور می کند، با این تفاوت که جبهۀمقاومت رو به اقتدار و امیدِ فزاینده و جذب روزافزون عناصر قدرت پیش می رود و بعکس جبهۀظلم و کفر و استکبار روز به روز تهی تر و مأیوس تر و کم توان تر می شود.

نشانۀروشن این مدّعا آن است که ارتش صهیونیست که یک روز ارتشی شکست ناپذیر و برق آسا شمرده می شد و ارتش های بزرگ دو کشور مهاجم را در ظرف چند روز متوقّف می کرد، امروز در برابر نیروهای مبارز مردمی در لبنان و غزّه مجبور به عقب نشینی و اعتراف به شکست می شود.

با این حال عرصۀمبارزه بشدّت خطیر و تغییرپذیر و نیازمند مراقبت دائمی است و موضوع این مبارزه بسی مهم و سرنوشت ساز و حیاتی است. هر گونه غفلت و سهل اندیشی و خطا در محاسبات اساسی، زیانهای سنگین وارد خواهد کرد.

بر این اساس به همۀکسانی که دل در گرو مسئلۀفلسطین دارند چند توصیه می کنم:

1 مبارزه برای آزادی فلسطین، جهاد فی سبیل اللّه و فریضه و مطلوب اسلامی است. پیروزی در چنین مبارزه ای تضمین شده است، زیرا فرد مبارز حتّی در صورت کشته شدن هم به اِحدی الحُسنیین دست یافته است.

بجز این، مسئلۀفلسطین یک مسئلۀانسانی است، بیرون کردن میلیون ها انسان از خانه و مزرعه و محلّ زندگی و کسب خود، آن هم با قتل و جنایت، هر وجدان انسانی را آزرده و متأثّر میکند و در صورت داشتن همّت و شجاعت به مقابله وادار می سازد.

پس محدود کردن آن به یک مسئلۀصرفاً فلسطینی و حدّاکثر عربی، خطایی فاحش است. آنها که سازش چند عنصر فلسطینی یا حکّام چند کشور عربی را مجوّز عبور از این مسئلۀاسلامی و انسانی می شمرند، بشدّت دچار خطا در فهم مسئله و احیاناً دچار خیانت در تحریف آنند.

2 هدف این مبارزه، آزادی همۀسرزمین فلسطین  از بحر تا نهر  و بازگشت همۀفلسطینیان به کشور خویش است. فروکاستن آن به تشکیل دولتی در گوشه ای از این سرزمین، آن هم به شیوۀتحقیرآمیزی که در ادبیّات صهیونیست های بی ادب از آن یاد می شود، نه نشانۀحق جویی است و نه نشانۀواقع بینی است.

واقع آن است که امروز میلیون ها فلسطینی به مرتبه ای از اندیشه و تجربه و اعتماد به نفْس رسیده اند که بتوانند این جهاد بزرگ را وجهۀهمّت سازند و البتّه به نصرت الهی و پیروزی نهایی مطمئن باشند، که فرمود: وَ لَیَنصُرَنَّ اللهُ مَن یَن‍صُرُه، اِنَّ اللهَ لَقَوِیٌّ عَزیزٌ؛ بی شک بسیاری از مسلمانان در سراسر جهان آنها را یاری و با آنان همدردی خواهند کرد ان شاءاللّه.

3 هر چند بهره گرفتن از هر امکان حلال و مشروع در این مبارزه مُجاز است و از جمله حمایتهای جهانی، ولی مؤکّداً باید از اعتماد به دولتهای غربی و نیز مجامع جهانیِ ظاهراً یا باطناً وابسته به آنها پرهیز کرد.

آنها با هر موجودیّت اثرگذار اسلامی دشمنند؛ آنها به حقوق انسانها و ملّتها بی اعتنایند؛ آنها خود عاملِ بیشترین خسارتها و جنایتها به امّت اسلامی اند؛ هم اکنون کدام نهاد جهانی یا کدام قدرت جنایت کار پاسخگوی ترورها، قتل عام ها، جنگ افروزی ها، بمبارانها، و قحطی های مصنوعی در چندین کشور اسلامی و عربی است؟

امروز دنیا یک به یک تعداد قربانیان کرونا را در سراسر جهان میشمارد، امّا هیچ کس نپرسیده و نمی پرسد قاتل و مسئول صدها هزار شهید و اسیر و مفقود در کشورهایی که آمریکا و اروپا در آن آتش جنگ را روشن کرده اند کیست؟ مسئول این همه خون بناحق بر خاک ریخته در افغانستان، یمن، لیبی، عراق، سوریه و دیگر کشورها کیست؟ مسئول این همه جنایت و غصب و تخریب و ظلم در فلسطین کیست؟ چرا هیچ کس این میلیون ها کودک و زن و مردِ مظلوم در جهان اسلام را شمارش نکرد؟ چرا کسی قتل عام شدن مسلمانان را تسلیت نمیگوید؟ چرا میلیون ها فلسطینی باید هفتاد سال از خانه و کاشانۀخود دور بوده و در تبعید به سر برند؟ و چرا قدس شریف، قبلۀاوّل مسلمانان باید مورد اهانت قرار گیرد؟

سازمان به اصطلاح ملل به وظیفۀخود عمل نمی کند و نهادهای به اصطلاح حقوق بشری مُرده اند. شعار «دفاع از حقوق کودک و زن» شامل کودکان و زنان مظلوم یمن و فلسطین نمی شود. این چنین است وضع قدرتهای ظالم غربی و مجامع وابستۀجهانی؛ وضع برخی دولتهای دنباله رو آنان در منطقه هم در بی آبرویی و رسوایی بدتر از آن است که به بیان آید. پس جامعۀمسلم غیور و دیندار باید به خود و نیروی درونی اش تکیه کند؛ دست قدرتمند خود را از آستین بیرون آورد و با توکّل و اعتماد به خداوند از موانع عبور کند.

4 نکتۀمهمّی که نباید از نظر نخبگان سیاسی و نظامی جهان اسلام دور بماند، سیاست آمریکا و صهیونیست ها در انتقال درگیری ها به پشت جبهۀمقاومت است.

راه اندازی جنگهای داخلی در سوریه، و محاصرۀنظامی و کشتار شبانه روزی در یمن، و ترور و تخریب، و تولید داعش در عراق، و قضایای مشابه در برخی دیگر از کشورهای منطقه، همگی ترفندهایی برای سرگرم کردن جبهۀمقاومت و فرصت دادن به رژیم صهیونیست است.

برخی سیاستمداران کشورهای مسلمان نادانسته و برخی دانسته در خدمت این ترفندهای دشمن قرار گرفته اند. راه جلوگیری از اجرای این سیاست خباثت آمیز، عمدتاً خواست و مطالبۀجدّی جوانان غیرتمند در سراسر جهان اسلام است.

جوانان در همۀکشورهای اسلامی بویژه کشورهای عربی، نباید توصیۀامام خمینی عظیم را از نظر دور بدارند که فرمود: هر چه فریاد دارید بر سر آمریکا  و نیز البتّه دشمنِ صهیونیست  بکشید.

5 سیاست عادّی سازی حضور رژیم صهیونیستی در منطقه یکی از عمده ترین سیاست های ایالات متّحدۀآمریکا است. برخی دولتهای عربی منطقه که نقش پادوی آمریکا را ایفا می کنند، در این باره به تهیّۀمقدّمات لازم آن، از قبیل ارتباطات اقتصادی و امثال آن پرداخته اند؛ این تلاشها یکسره عقیم و بی نتیجه است.

رژیم صهیونیستی زائده ای مهلک و زیان بخش برای این منطقه است و بیقین ریشه کن و ازاله خواهد شد، و بی آبرویی و سیه رویی برای کسانی خواهد ماند که امکانات خود را در خدمت این سیاست استکباری نهاده اند.

برخی برای توجیه این رفتار زشت، استدلال می کنند که رژیم صهیونیستی واقعیّتی در منطقه است، بی آنکه به یاد آورند که با واقعیّتهای مهلک و زیان بخش باید مبارزه کرد و آن را ازاله کرد.

امروز کرونا یک واقعیّت است و همۀانسانهای باشعور، مبارزه با آن را واجب می دانند. ویروس دیرپای صهیونیسم بی گمان از این پس دیری نمی پاید و به همّت و ایمان و غیرت جوانان از این منطقه ریشه کن خواهد شد.

6 اصلی ترین توصیۀاینجانب توصیه به تداوم مبارزه و سامان بخشیدن به سازمانهای جهادی و همکاری آنان با یکدیگر و گسترش عرصۀجهاد در همۀسرزمین های فلسطینی است.

همه باید ملّت فلسطین را در این جهاد مقدّس یاری کنند. همه باید دست مبارز فلسطینی را پُر، و پشت او را محکم کنند.

ما با افتخار، هر چه در توان داشته باشیم در این راه انجام خواهیم داد. یک روز تشخیص ما این شد که مبارز فلسطینی، دین و غیرت و شجاعت دارد و تنها مشکل او دستِ تهی از سلاح او است.

به هدایت و مدد الهی برنامه ریزی کردیم و نتیجه این است که موازنۀقدرت در فلسطین دگرگون شد و امروز غزّه می تواند در برابر تهاجم نظامی دشمن صهیونیست بایستد و بر آن پیروز شود.

این تغییر معادله در بخش موسوم به سرزمین های اشغالی خواهد توانست قضیّۀفلسطین را به گامهای نهایی نزدیک کند. تشکیلات خودگردان در این امر تکلیفی بزرگ برعهده دارد.

با دشمن وحشی جز با اقتدار و از موضع قدرت نمی توان سخن گفت، و زمینۀاین اقتدار بحمداللّه در ملّت شجاع و مقاوم فلسطین آماده است. جوانان فلسطینی امروز تشنۀدفاع از کرامت خویشند.

حماس و جهاد اسلامی در فلسطین و حزب اللّه در لبنان، حجّت را بر همه تمام کرده اند. دنیا فراموش نکرده و نخواهد کرد آن روزی را که ارتش صهیونیست مرزهای لبنان را شکست و تا بیروت پیش آمد و آن روزی را که قاتل جنایت کاری به نام آریل شارون در صبرا و شتیلا حمّام خون به راه انداخت، و نیز فراموش نکرده و نخواهد کرد آن روزی را که همین ارتش در زیر ضربات کوبندۀحزب اللّه چاره ای جز این نیافت که با دادن تلفات فراوان و با اعتراف به شکست، از مرزهای لبنان عقب نشینی کند و برای آتش بس به التماس بیفتد؛ دست پُر و موضع قدرت یعنی این.

حال بگذار فلان دولت اروپایی که باید به خاطر فروش موادّ شیمیایی به رژیم صدّام تا ابد شرمسار باشد، حزب اللّهِ مجاهدِ سرافراز را غیر قانونی بداند. غیر قانونی، رژیمی مثل آمریکا است که داعش را تولید میکند و رژیمی مثل آن دولتِ اروپایی است که هزاران نفر در بانۀایران و حلبچۀعراق بر اثر موادّ شیمیایی اش به کام مرگ می روند.

7 سخن آخر آن است که فلسطین متعلّق به فلسطینیان است، و باید با ارادۀآنان اداره شود. طرح همه پرسی از همۀادیان و اقوام فلسطینی  که از نزدیک به دو دهۀپیش از این ارائه کرده ایم  تنها نتیجه ای است که باید بر چالشهای امروز و فردای فلسطین مترتّب شود.

این طرح نشان می دهد که ادّعای یهودی ستیزی که غربیان با بوقهای خود آن را تکرار می کنند، بکلّی بی اساس است. در این طرح، فلسطینیانِ یهودی و مسیحی و مسلمان، در کنار هم در یک همه پرسی شرکت و نظام سیاسی کشور فلسطین را تعیین میکنند؛ آنچه قطعاً باید برود نظام صهیونیستی است و صهیونیسم، خود بدعتی در آئین یهود و کاملاً بیگانه از آن است.

در پایان، یاد شهیدان قدس، از شیخ احمد یاسین و فتحی شقاقی و سیّد عبّاس موسوی، تا سردار بزرگ اسلام و چهرۀفراموش نشدنی مقاومت، شهید قاسم سلیمانی و مجاهد بزرگ عراقی، شهید ابومهدی المهندس و دیگر شهدای قدس را گرامی می دارم و به روح امام خمینی عظیم الشّأن که راه عزّت و جهاد را به روی ما گشود، درود می فرستم، و نیز برای برادر مجاهد، مرحوم حسین شیخ الاسلام که سالیانی در این راه تلاش کرد، رحمت الهی را مسئلت می کنم.

در پایان به همه بینندگان و شنوندگان عزیز عرض می کنم روز قدس امسال اولین روز قدسی است که در آن قاسم سلیمانی عزیز حضور ندارد. برای شادی روح او همه یک حمد و یک قل هو الله بخوانید.

والسّلام علیکم و رحمةاللّه